
AUTORZY
Klaudia Adamowicz
Absolwentka Kulturoznawstwa i Zarządzania Kulturą na Uniwersytecie Jagiellońskim (oba kierunki ukończone z wyróżnieniem), doktorantka na Wydziale Filozoficznym UJ oraz stypendystka Fundacji Japońskiej w Kansai Language Institute w Osace i Nippon Foundation w Inter-University Cener for Japanese Language Studies (IUC) w Jokohamie. W centrum jej naukowych zainteresowań znajduje się japońska kultura współczesna ze szczególnym uwzględnieniem jej popkulturowej strony.
- Kawaii, czyli co mówi o Japonii jej urocza kultura? [w:] Cool Japan. Autoprezentacja Japonii w popkulturze
- Wizerunek mężczyzny w visual kei
- Oblicza kawaii
Lily Adamowicz
Magdalena Albińska
Polska rysowniczka tworząca kolorowanki antystresowe i mandale.
Sawako Ariyoshi
Edyta Bednarek
Doktorantka Zakładu Azji Wschodniej, absolwentka Wydziału Studiów Międzynarodowych i Politologicznych UŁ. Jej zainteresowania naukowe obejmują zagadnienia społeczno-polityczne współczesnej Japonii. Uczestniczyła w „Japan and Poland Intercultural Seminar” w Kwansei Gakuin University, w Osace.
- Japonizm, czyli zachwycenie się sztuką Kraju Wschodzącego Słońca [w:] Japoński soft power. Wpływy Japonii na kulturę zachodnią
Marek Bednarz
- Pamięć, świadomość i tożsamość społeczna bohatera filmowego. Refleksje na podstawie Szumu morza Tomomiego Mochizukiego [w:] Studio Ghibli. Miejsce filmu animowanego w japońskiej kulturze
Marta Beger
- Polskie haiku [w:] Japoński soft power. Wpływy Japonii na kulturę zachodnią
Paweł Behrendt
Absolwent stosunków międzynarodowych na Uniwersytecie Szczecińskim, publicysta, tłumacz, redaktor w zespole Centrum Studiów Polska-Azja oraz na portalu konflikty.pl. Interesuje się wojskowością Dalekiego Wschodu ze szczególnym uwzględnieniem Japonii. Mieszka w Szczecinie. Znajomość języków: angielski, niemiecki, francuski.
- Czy Japonia ma szansę odzyskać status mocarstwa? [w:] Japoński soft power. Wpływy Japonii na kulturę zachodnią
Joanna Bojda
(ur. 1989 r.) - absolwentka historii sztuki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Specjalizuje się we współczesnej sztuce japońskiej oraz fotografii japońskiej, obecnie prowadzi prace nad doktoratem związanym z problemem tożsamości płciowej we współszesnej sztuce japońskiej. W 2013 roku odbyła stypendium naukowe na University College London w Wielkiej Brytanii, a w 2014 roku rozpocznie stypendium naukowe w Institut national des langues et civilisations orientales w Paryżu, gdzie będzie prowadzić badania nad sztuką współczesną, rynkiem sztuki oraz sojcologią kultury w Japonii. Regularnie publikuje w magazynie "Torii".
- Obrazy kobiet na fotografiach współczesnych artystek japońskich
- Współczesny plakat japoński jako „puste naczynie” [w:] Inspirująca i inspirowana. Popkultura japońska
- Tęsknota za Tokio. W poszukiwaniu prawdziwego obrazu – Tokyo-Ga Wima Wendersa [w:] Spojrzenia. Japonia według Zachodu, Zachód według Japonii
Radosław Bolałek
Japonista, badacz sztuki sekwencyjnej, wydawca komiksowy z firmy Hanami od lat biorący udział w międzynarodowych konferencjach poświęconych komiksowi oraz stale współpracujący z Uniwersytetem Seika oraz Międzynarodowym Muzeum Komiksu w Kioto.
- Okruchy japońskiej kultury w Szumie morza Tomomiego Mochizukiego [w:] Studio Ghibli. Miejsce filmu animowanego w japońskiej kulturze
Marlena Borowiak
Basil Hall Chamberlain
(1850-1935), jeden z pierwszych i najwybitniejszych zachodnich japonistów, obok Ernesta Satowa i Williama G. Astona. W młodym wieku przybył do Japonii, gdzie podjął pracę jako nauczyciel w Japońskiej Akademii Marynarki Wojennej w Tokio; w późniejszym okresie został profesorem Cesarskiego Uniwersytetu w Tokio (dziś: Uniwersytet Tokijski). Główny obszar jego zainteresowania stanowiła literatura japońska, jak również kultura ajnuska i riukiuańska. Jest autorem licznych prac, m.in. anglojęzycznego przekładu Kojiki, tłumaczeń poezji japońskiej, kompendium wiedzy nt. Japonii pt. Things Japanese oraz zapisu i tłumaczenia ajnuskich legend, Aino Folk-tales (Mity Ajnów, 2010).
Marcin M. Chojnacki
- Między tradycją a globalizacją - estetyka japońskich gier wideo [w:] Cool Japan. Autoprezentacja Japonii w popkulturze
Joanna Chołaścińska
Absolwentka Wydziału Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Ukończyła studia na specjalności Plastyka Intermedialna. W latach 2004 - 2009 uczestnik Studiów Doktoranckich z zakresu Nauk o Sztuce w Zakładzie Historii Sztuki Nowoczesnej, na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Zajmuje się polskim filmem animowanym.
- Poezja wpleciona w rytm codzienności. Refleksje na temat filmu Isao Takahaty Rodzinka Yamadów [w:] Studio Ghibli. Miejsce filmu animowanego w japońskiej kulturze
Dariusz Czywilis
- Strategie remiksowania dzieł Akiry Kurosawy we współczesnym komiksie na przykładzie serii Usagi Yojimbo [w:] Człowieczeństwo bez granic. Wymiary kultury w twórczości Akiry Kurosawy
James S. de Benneville
(1867-1943), z wykształcenia chemik analityczny, pod koniec XIX wieku wyjechał do Japonii, gdzie ożenił się z Japonką, Inami Masą i osiadł na stałe w Jokohamie. Publikował jednocześnie prace z dziedziny chemii, jak i zapisy ustnie przekazywanych legend japońskich. Spośród tych ostatnich najbardziej znane są: Yotsuya Kwaidan or O’Iwa Inari (Yotsuya Kaidan. Opowieść o duchu z Yotsui, 2009), Bakemono Yashiki, Saito Musashi-bo Benkei i Sakurambo.
Ewa Drygalska
Absolwentka filmoznawstwa, doktorantka Instytutu Amerykanistyki i Studiów Polonijnych, Wydziału Studiów Międzynarodowych i Politycznych oraz programu Interdyscyplinarnych studiów doktoranckich „Społeczeństwo-Technologie-Środowisko" (UJ), została wyróżniona 9-miesięcznym stypendium Polsko-Amerykańskiej Komisji Fulbrighta w programie Junior Advanced Research Award na prowadzenie badań w University of California w Los Angeles. Przygotowuje pracę doktorską na temat kina blaxploitation. Pisze o serialach. Zapatrzona w afroamerykańską kulturę popularną.
- Yellow Negro. Kultura hip-hopu w Japonii [w:] Inspirująca i inspirowana. Popkultura japońska
Magdalena Furmanik-Kowalska
doktor Nauk o Sztuce. Absolwentka Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Organizatorka wielu konferencji poświęconych kulturze i sztuce Azji. Autorka licznych publikacji dotyczących współczesnej sztuki oraz tradycyjnej kultury Dalekiego Wschodu. Współredaktorka tomu Strój – zwierciadło kultury.
- Ikonografia jenotów, lisów i japońskich demonów w filmie Szopy w natarciu. Pom Poko [w:] Studio Ghibli. Miejsce filmu animowanego w japońskiej kulturze
- Uwikłane w kulturę. O twórczości współczesnych artystek japońskich i chińskich
Małgorzata Gałka
Agnieszka Gorońska
(ur. 1987 r.) – nauczycielka języków obcych, studiowała m.in. japonistykę, językoznawstwo i naukę o informacji oraz etnolingwistykę. Czas wolny przeznacza na czytanie i pogłębianie wiedzy na temat Azji i w szczególności Japonii, a także gotowanie, surfowanie po Internecie, pisanie i rękodzieło.
Małgorzata Gotowska
Katarzyna Clio Gucewicz
(ur. 1979) - pochodzi z Trójmiasta, od ponad dziesięciu lat mieszka w Finlandii. Z wykształcenia lekarz, specjalista chorób psychicznych, z zamiłowania dziennikarz sportowy. Wielbicielka fantastyki, mangi i anime oraz skoków narciarskich. Fanka muzyki fortepianowej, pociągów i pająków, z obsesją na punkcie Księżyca, wierzbownicy i koloru niebieskiego. Fascynatka kultury Japonii ze szczególnym naciskiem na epokę samurajów. Typowy zodiakalny Rak.
Sakutarō Hagiwara
Renata Iwicka
Absolwentka Filologii Orientalnej Uniwersytetu Jagiellońskiego – japonistka i sinolożka. Doktor kulturoznawstwa z zakresu demonologii oraz tradycyjnych wierzeń japońskich. Zainteresowania badawcze: kultura Japonii i Korei, demonologia, kultura popularna.
- Japonia w (pękniętym) lustrze Zachodu według Ryūnosuke Akutagawy [w:] Spojrzenia. Japonia według Zachodu, Zachód według Japonii
- Japońska księga duchów i demonów. Zbiór historii dawnych i obecnych Konjaku monogatari [tłum.]
Arkadiusz Jabłoński
Doktor habilitowany, profesor UAM, absolwent Katedry Orientalistyki i Bałtologii UAM (dziś: Katedra Orientalistyki). Kilkukrotnie przebywał na Uniwersytecie Tokijskim w ramach stypendiów. Wykładowca japonistyki UAM i UMK. Kierunek badań: językoznawstwo ogólne i japońskie, pragmatyka, honoryfikatywność, translatoryka.
- Japonia okiem NIE-Japonii: stereotypy, relacje niedbałe i ich twórcy [w:] Spojrzenia. Japonia według Zachodu, Zachód według Japonii
Anna Jassem
Marta Jaworska
- Kekkonshiki jako przykład wpływów kulturowych na przykładzie Japończyków zawierających małżeństwa w Polsce i Japonii [w:] Japoński soft power. Wpływy Japonii na kulturę zachodnią
Marcin Jaworski
Magister sztuki w zakresie malarstwa, doktor nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki. Obszar badawczy: kultura popularna; społeczne konstruowanie obrazu i funkcji sztuki, szczególnie w kontekście współczesności (relacje pomiędzy sztuką a kulturą popularną, funkcje sztuki w świecie ponowoczesnym).
- Ponyo Hayao Miyazakiego – „ja” w zwierciadle „Inności” [w:] Studio Ghibli. Miejsce filmu animowanego w japońskiej kulturze
Julian Jeliński
Absolwent filozofii i komunikacji społecznej na Uniwersytecie Wrocławskim. Współpracuje m.in. z Instytutem Studiów Nad Islamem we Wrocławiu oraz portalem Racjonalista.pl. Interesuje się zagadnieniami filozofii społecznopolitycznej, tożsamości Afroamerykanów, wielokulturowości w amerykańskiej filozofii politycznej, filozofii Cornela Westa oraz kwestią społecznego wymiaru religii na świecie. Tłumacz artykułów Sama Harrisa.
- Nowy typ bohatera – o samurajach w amerykańskiej kinematografii [w:] Japoński soft power. Wpływy Japonii na kulturę zachodnią
Joanna Jodziewicz-Gałka
Eiko Kadono
Kazuki Kaneshiro
Okamoto Kidō
Agnieszka Kiejziewicz
Doktorantka w Instytucie Sztuk Audiowizualnych (Wydział Zarządzania i Komunikacji Społecznej) na Uniwersytecie Jagiellońskim, członkini Polskiego Towarzystwa Badań nad Filmem i Mediami. Zajmuje się badaniami filmu japońskiego i innych sztuk audiowizualnych z Dalekiego Wschodu. Związana z magazynem antropologiczno-społeczno-kulturowym „Maska”. Pisała już między innymi o shintoistycznych bogach w dziełach kinematografii, filmach po Fukushimie oraz japońskich obrazach splatter eros. Obecnie przygotowuje rozprawę doktorską na temat japońskich filmów awangardowych i eksperymentalnych. Nieprzerwanie jej poszukiwaniom badawczym towarzyszy skupienie na tematyce transgresji cielesnych i roli nowych technologii w życiu jednostki.
Maciej Kłysik
- Turystyka kulturowa Polaków do Japonii [w:] Odkrywając Japonię
Ewa Korzeniowska
- Inspiracje estetyką ukiyo w sztuce Młodej Polski [w:] Japoński soft power. Wpływy Japonii na kulturę zachodnią
Tomasz Kosiński
- Soft czy hard power? Japońska polityka zagraniczna przed wyborem [w:] Japoński soft power. Wpływy Japonii na kulturę zachodnią
Elżbieta Kostowska-Watanabe
(1948-2017) Ukończyła studia socjologiczne w Instytucie Socjologii UW i została tamże zatrudniona na stanowisku asystenta. W 1978 r. obroniła pracę doktorską („Idea równości społecznej”) i otrzymała stanowisko adiunkta. W 1979 r. wyjechała do Japonii, gdzie w latach 1985 – 2003 zatrudniona była jako wykładowca socjologii na Uniwersytecie Chuo (w Instytucie Socjologii na Wydziale Literatury) w Tokio, a także na Uniwersytecie Chiba i Uniwersytecie Rikkyo. W Tokio brała udział w pracach grupy badawczej – temat „Świadomość równości społecznej w społeczeństwie Japonii”, pod kierunkiem prof. A. Ishikawy. Była również wieloletnim członkiem japońskiego „Międzynarodowego Towarzystwa Badań nad Kobietami” (jap. „Kokusai Josei Gakkai”) i brała udział w jego pracach badawczych. Jedna z założycielek pierwszej polonijnej organizacji w Japonii – Klubu Polskiego, pełniła przez 2 lata funkcję prezesa Klubu. Przez 3 lata była redaktorem dwumiesięcznika “Gazeta Klubu Polskiego w Japonii”, pisma znajdującego się w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie.
Po powrocie do Polski w 2003 r. została zatrudniona w Katedrze Etnologii UMK, w tym od 2006 r. na stanowisku adiunkta. W latach 2007-2010 pełniła funkcję prezesa Toruńskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Była kierownikiem kilkuosobowego zespołu badawczego realizującego temat „Japonia w procesie przemian”, na który otrzymała grant MNiSW. Była także opiekunem Międzywydziałowego Koła Naukowego Języka i Kultury Japońskiej WAFŪ.
Po powrocie do Polski w 2003 r. została zatrudniona w Katedrze Etnologii UMK, w tym od 2006 r. na stanowisku adiunkta. W latach 2007-2010 pełniła funkcję prezesa Toruńskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Była kierownikiem kilkuosobowego zespołu badawczego realizującego temat „Japonia w procesie przemian”, na który otrzymała grant MNiSW. Była także opiekunem Międzywydziałowego Koła Naukowego Języka i Kultury Japońskiej WAFŪ.
- Mój sąsiad Totoro w Japonii utraconej [w:] Studio Ghibli. Miejsce filmu animowanego w japońskiej kulturze
- Polacy w Japonii [w:] Japoński soft power. Wpływy Japonii na kulturę zachodnią
- Basil Hall Chamberlain i Lafcadio Hearn – ich dwie Japonie [w:] Spojrzenia. Japonia według Zachodu, Zachód według Japonii
Fuboku Kozakai
Elżbieta Kruszyńska
- O poszukiwaniu własnej tożsamości – Ruchomy zamek Hauru [w:] Studio Ghibli. Miejsce filmu animowanego w japońskiej kulturze
Katarzyna Kulpińska
- Podniebna poczta Kiki Hayao Miyazakiego jako autorska koncepcja rite de passage [w:] Studio Ghibli. Miejsce filmu animowanego w japońskiej kulturze
Anna Kwiatkowska
- Inspiracje sztuką Japonii w ilustracjach Iwana Bilibina [w:] Inspirująca i inspirowana. Popkultura japońska
Marcin Lisiecki
Magister filozofii, doktor nauk politycznych w Instytucie Politologii UMK (praca „Idea kokutai. Kokutai-no hongi jako manifest nacjonalizmu japońskiego”). Interesuje się kulturą i polityką nowożytnej i współczesnej Japonii, politycznym i kulturowym wymiarem fotografii i filmu oraz religioznawstwem. Pozanaukowe zainteresowania to kino rosyjskie, japońskie i polskie, jazz i sztuki walki: kickboxing (5 stopień) i muay thai.
- Między westernem a melodramatem. Postmodernistyczna wizja filmu Hayao Miyazakiego Szkarłatny pilot [w:] Studio Ghibli. Miejsce filmu animowanego w japońskiej kulturze
- Pamięć, świadomość i tożsamość społeczna bohatera filmowego. Refleksje na podstawie „Szumu morza” Tomomiego Mochizukiego [w:] Studio Ghibli. Miejsce filmu animowanego w japońskiej kulturze
- Impotencja króla i magia w kul [w:] Studio Ghibli. Miejsce filmu animowanego w japońskiej kulturze
- Śmierć, lojalność i choroba. Egzystencjalne wątki we wczesnych filmach Akiry Kurosawy [w:] Człowieczeństwo bez granic. Wymiary kultury w twórczości Akiry Kurosawy
Thomas Lockley
Thomas Lockley jest profesorem i wykładowcą na japońskiej uczelni Nihon University College of Law; zajmuje się historią oraz zintegrowanym nauczaniem treści i języka. Jest autorem licznych publikacji naukowych; „Yasuke” jest jego pierwszą książką popularnonaukową, stworzoną we współpracy z Geoffreyem Girardem. Krótko po premierze jej anglojęzycznej wersji (pierwowzór ukazał się po japońsku) prawa do ekranizacji wykupił Hollywood – w Yasuke miał pierwotnie wcielić się Chadwick
Boseman. W międzyczasie historię zekranizował też Netflix (premiera serialu miała miejsce w kwietniu 2021 roku).
Marta Ławniczak
Doktorantka japonistyki na UW. Wiceprezes Klubu Japońskiego. W Klubie zajmuje się prowadzeniem Działu Merytorycznego – nadzorem merytorycznym i przygotowywaniem programów działalności Klubu.
Za: Klub Japoński
- Fascynacja Zachodem Akiry Kurosawy we wczesnym okresie twórczości [w:] Spojrzenia. Japonia według Zachodu, Zachód według Japonii
Katarzyna Łęk
- Japońska animacja w Krainie Czarów, czyli co wspólnego może mieć Lewis Carroll z króliczkami Playboya, shintoizmem i cyberprzestrzenią [w:] Inspirująca i inspirowana. Popkultura japońska
Jerzy Malinowski
Prof. dr hab. (od 2001 roku profesor zwyczajny). Zakres zainteresowań naukowych: malarstwo i krytyka artystyczna XIX i początku XX wieku, awangarda XX wieku (ekspresjonizm, konstruktywizm), sztuka żydowska, środowisko artystyczne Ecole de Paris oraz sztuka Orientu. Pracował w Muzeum Narodowym w Warszawie i Krakowie, w Instytucie Sztuki PAN w Warszawie, gdzie był zastępcą dyrektora i kierownikiem Pracowni Sztuki Nowoczesnej oraz na Uniwersytecie Łódzkim i Wydziale Sztuk Pięknych UMK. Pełni funkcję między innymi prezesa Polskiego Stowarzyszenia Sztuki Orientu oraz zastępcy przewodniczącego Rady Muzealnej Muzeum Azji i Pacyfiku.
- Wizyta w Muzeum Ghibli [w:] Studio Ghibli. Miejsce filmu animowanego w japońskiej kulturze
Katarzyna Marak
Doktor anglistyki. Zainteresowania badawcze: komparatystyka literacka, fantastyka grozy, kultura Stanów Zjednoczonych i kultura Japonii.
- Polskie Japonie. Orientalistyczny obraz Japonii w „Japońskim wachlarzu” Joanny Bator [w:] Japoński soft power. Wpływy Japonii na kulturę zachodnią
Gabriela Matusiak
- Wizje erotyki w Japonii [w:] Cool Japan. Autoprezentacja Japonii w popkulturze
- „Sto słynnych widoków Edo” Hiroshige Utagawy współcześnie. Porównanie wybranych drzeworytów z serii ze współczesnym obrazem zilustrowanych miejsc [w:] Odkrywając Japonię
Olga Mądrowska
(ur. 1986), z wykształcenia plastyk, instruktor samoobrony, historyk sztuki. Z zamiłowania miłośnik historii wojskowej, uzbrojenia wschodniego i drzeworytu musha-e. Obecnie pracuje i kontynuuje naukę w Japonii.
- Dziedzictwo Kuniyoshiego Utagawy we współczesnej kulturze i popkulturze Japonii [w:] Cool Japan. Autoprezentacja Japonii w popkulturze
- Utagawa Kuniyoshi i portret japońskiego wojownika
- Suikoden – od chińskiej powieści do RPG [w:] Inspirująca i inspirowana. Popkultura japońska
- Postrzeganie sztuki i kultury japońskiej przez Europejczyków przed rokiem 1854 [w:] Japoński soft power. Wpływy Japonii na kulturę zachodnią
- Wystawiennictwo i koncepcje muzealne we współczesnej Japonii [w:] Odkrywając Japonię
- „Długie nosy” w japońskich oczach – wizerunek obcokrajowca w drzeworycie japońskim [w:] Spojrzenia. Japonia według Zachodu, Zachód według Japonii
Mary McNeil Fenollosa
(1865-1954) amerykańska pisarka, miłośniczka sztuki i kultury Japonii, mieszkała tam w latach 1890-92 oraz 1897-1906. Większość swoich dzieł publikowała pod pseudonimem Sidney McCall. Malarz smoków jest jej najsłynniejszą powieścią, w 1919 roku został zekranizowany przez Sessue Hayakawę.
Iwona Merklejn
Japonistka, medioznawca, dr nauk humanistycznych. Wykładała na UW, UMK w Toruniu oraz JAIST (Japan Advanced Institute of Science and Technology). Obecnie pracuje nad książką o historii Igrzysk Olimpijskich oraz piłki siatkowej kobiet w Japonii, publikuje felietony na stronie internetowej gazety polonijnej Polonia Japonica. Luźno związana z Uniwersytetem Tokijskim, głęboko związana z mężem, tokijczykiem zakochanym w swoim mieście - Nobuyą Ishiim. Kierunek badań: medioznawstwo, najnowsza historia Japonii, historia kontaktów polsko-japońskich.
Za: Polonia Japonica
- Alicja i Konfucjusz w krainie bogów. Bogactwo kulturowe współczesnej Japonii w filmie Hayao Miyazakiego Spirited Away: W krainie bogów [w:] Studio Ghibli. Miejsce filmu animowanego w japońskiej kulturze
Algernon Bertram Mitford
Algernon Bertram Freeman-Mitford (1837-1916), pierwszy baron Redesdale - brytyjski dyplomata, który przebywał w Japonii w latach 1866-1870 i w 1906. Jest autorem m.in. książki "Harakiri" (spisanej po tym, jak sam stał się oficjalnie wyznaczonym świadkiem seppuku) oraz pierwszego anglojęzycznego opracowania historii 47 roninów.
Miyuki Miyabe
Kōichirō Miyahara
Kenji Miyazawa
Kenji Miyazawa żył w latach 1896–1933 w Tōhoku, czyli w północnych regionach głównej japońskiej wyspy, Honsiu. Do dziś jest jednym z ulubionych pisarzy i poetów w Japonii; tworzył głównie poezję, ale także opowiadania i nowelki skierowane do młodego czytelnika, które w większości zostały zekranizowane jako anime.
Yoshimasa Mizuo
Wieloletni pracownik jednego z największych wydawnictw japońskich – Kodansha, a w latach 2008-2010 przebywał jako wolontariusz w Polsce. Wykładał popkulturę i język japoński na UMK. W czasie swojej kariery w Japonii miał okazję współpracować z największymi twórcami japońskiej animacji, takimi jak Mamoru Oshii (Ghost in the Shell) czy Hayao Miyazaki. Prywatnie przyjaźni się z producentem Studia Ghibli.
- Ukryta gwiazda Studia Ghibli: Producent Toshio Suzuki [w:] Studio Ghibli. Miejsce filmu animowanego w japońskiej kulturze
Kuniko Mukōda
Nankichi Niimi
Nankichi Niimi (właśc. Shōhachi Watanabe) urodził się w 1913 roku w Yanabe w prefekturze Aichi. Zaczął pisać bardzo wcześnie, już jako nastolatek. Kiedy skończył 18 lat, w magazynie „Akai Tori” ukazało się jego pierwsze opowiadanie – „Lisek Gon”, które wiele lat później stało się ukochaną baśnią Japończyków i lekturą w podręcznikach do szkoły podstawowej. Publikował nie tylko opowiastki dla dzieci, ale również krótkie opowiadania oraz wiersze. Zmarł w 1943 roku na gruźlicę, nie doczekawszy trzydziestych urodzin.
Yei T. Ozaki
(1871-1932) była córką samuraja i barona (danshaku) Saburo Ozakiego, członka Izby Arystokracji (wyższej izby przedwojennego japońskiego parlamentu), jednego z pierwszych Japończyków, który opuścił kraj, by na Zachodzie uczyć się języków obcych i podpatrywać tamtejsze wzorce. W Wielkiej Brytanii poznał on i poślubił córkę uczonego i językoznawcy, Bathię Catherine Morrison, ze związku z którą urodziła się właśnie Yei (Ei). Pierwsze 16 lat życia Yei spędziła w Anglii, oddając się nauce i literaturze, by następnie przenieść się do Japonii. Tam zapałała pasją do rodzimej tradycji i legend, które zaczęła spisywać i publikować na Zachodzie: Japanese Fairy Tales (Baśnie japońskie), Warriors of old Japan and other stories (Wojownicy dawnej Japonii i inne opowiadania, 2011), Romances of old Japan (Kochankowie dawnej Japonii), Buddha's crystal and other fairy stories.
Alicja Ozga
- Między popkulturą a ludowymi wierzeniami. Folklor w filmach Studia Ghibli [w:] Cool Japan. Autoprezentacja Japonii w popkulturze
Katarzyna Paczuska
Kustosz działu kultur pozaeuropejskich Muzeum Okręgowego w Toruniu.
- Księżniczka Mononoke Hayao Miyazakiego jako opowieść o skutkach cywilizacji [w:] Studio Ghibli. Miejsce filmu animowanego w japońskiej kulturze
Łukasz A. Plesnar
- Samuraje i rewolwerowcy. Analiza porównawcza Siedmiu samurajów Akiry Kurosawy i Siedmiu wspaniałych Johna Sturgesa [w:] Człowieczeństwo bez granic. Wymiary kultury w twórczości Akiry Kurosawy
Katarzyna Podhorska
- Jedzenie to tylko dodatek. Oryginalne japońskie lokale a turystyka [w:] Odkrywając Japonię
Karolina Przybylińska
- Meibutsu – japońskie pamiątki z podróży [w:] Odkrywając Japonię
Joanna Katarzyna Puchalska
Doktor kulturoznawstwa, absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie ukończyła etnologię i antropologię kulturową oraz porównawcze studia cywilizacji. Naukowo zajmuje się przede wszystkim wojownikami – zwłaszcza samurajami i wikingami. W wolnym czasie zgłębia wiedzę praktyczną – m.in. żeglarstwo, japońską szermierkę oraz łucznictwo. Nie gardzi także górskimi wędrówkami i jazdą na motocyklu.
Catrien Ross
Od chwili, kiedy przeprowadziła się do Japonii ponad dwadzieścia pięć lat temu, Catrien Ross nieustannie odkrywa kolejne ukryte aspekty japońskich wierzeń i kultury. Po wydaniu pierwszej książki przeprowadziła się w odludne miejsce w górach, gdzie podjęła się renowacji budynku typu kominka z początków okresu Edo i gdzie spotkało ją wiele niewytłumaczalnych doświadczeń. Zainspirowało ją to do założenia Energy Doorways, położonego u stóp góry Fuji centrum kreatywności i duchowości, a jednocześnie niezależnego wydawnictwa, w którym publikuje swoje kolejne książki po angielsku i po japońsku. Z czasem, w miarę jak rosło jej zainteresowanie ponadczasowymi opowieściami i przedmiotami, została dopuszczona do zamkniętego kręgu japońskich handlarzy antykami. Najbardziej tajemniczym zdarzeniem w jej życiu było doświadczenie nagłego geniuszu – niespodziewanego przypływu kreatywności w dziedzinie malarstwa i muzyki, który nie ustaje do dzisiaj. By dowiedzieć się więcej o niezwykłym życiu Catrien, odwiedź jej osobistą stronę internetową: www.catrienross.com.
Anna Salamonik
- Między popkulturą a ludowymi wierzeniami. Folklor w filmach Studia Ghibli [w:] Cool Japan. Autoprezentacja Japonii w popkulturze
Kazutaka Sasaki
Toshikazu Seguchi
- Czy 70 lat po debiucie Akiry Kurosawy pojawi się polski „Sanshirō”? [w:] Człowieczeństwo bez granic. Wymiary kultury w twórczości Akiry Kurosawy
Radosław Siedliński
- Nostalgia i tożsamość. Wokół Powrotu do marzeń Isao Takahaty [w:] Studio Ghibli. Miejsce filmu animowanego w japońskiej kulturze
Marcin Socha
Doktorant Zakładu Azji Wschodniej, absolwent Wydziału Studiów Międzynarodowych i Politologicznych UŁ; staże naukowe Fundacji Japońskiej (IX 2012 - III 2013) oraz na Uniwersytecie Kwansei Gakuin (IX 2010 - III 2011). Zainteresowania naukowe: współpraca międzynarodowa w zakresie ochrony środowiska oraz zmian klimatu, rola Japonii w regionie Azji Wschodniej, rozwój narzędzi miękkiego oddziaływania „soft power” w regionie Azji Wschodniej.
- Budowa państwa proklimatycznego jako istotny element japońskiego soft power [w:] Japoński soft power. Wpływy Japonii na kulturę zachodnią
Michał Andrzej Sokołowski
Doktor nauk humanistycznych w zakresie kulturoznawstwa, absolwent Porównawczych Studiów Cywilizacji UJ. Jego zainteresowania naukowe koncentrują się wokół kręgu kulturowego Azji Wschodniej pozostającego pod wpływem klasycznej cywilizacji chińskiej, ze szczególnym uwzględnieniem Japonii okresów Kamakura, Muromachi i Edo.
Kamila Sosnowska
Ukończyła Filmoznawstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim i tłumaczenie audiowizualne w Wyższej Szkole Europejskiej, studiowała w Middlesex University w Londynie i Kobe University w Japonii. Doktorantka Wydziału Filozoficznego UJ. Stypendystka Japan Foundation w Kansai Language Institute w Osace oraz rządu japońskiego na Uniwersytecie Waseda w Tokio.
Natalia Stecka
- Japonizm w malarstwie polskim na przełomie XIX i XX wieku [w:] Spojrzenia. Japonia według Zachodu, Zachód według Japonii
Krzysztof Stefański
Dr hab. nauk fizycznych, prof. UMK. Z wykształcenia i podstawowej działalności badawczej fizyk teoretyk. Po powrocie z Instytutu Badań Molekularnych w Okazaki, od 1994 r. współorganizował z Prof. R. Ingardenem i Prof. A. F. Majewiczem Pracownię Języka i Kultury Japońskiej, której kierownikiem jest od 1998 r. Kierunek badań związanych z Japonią: historia Japonii w okresie szogunatu, historia japońskiej przednowoczesnej sztuki wojennej oraz żeglugi i szkutnictwa, wojna na Pacyfiku i w Azji Wschodniej.
- Czy wypada płakać na Grobowcu świetlików? [w:] Studio Ghibli. Miejsce filmu animowanego w japońskiej kulturze
Artur Szarecki
Doktor nauk humanistycznych w zakresie kulturoznawstwa, absolwent Wydziału Zarządzania oraz Instytutu Kultury Polskiej UW. Publikował m.in. w „Kulturze Popularnej”, „Problemach Zarządzania” i „Panoptikum”. Zajmuje się problematyką cielesności, kapitalizmu oraz kultury popularnej.
- Popkultura poza dualizmami: ubiór, ciało i konsumpcja w filmie Shimotsuma monogatari [w:] Inspirująca i inspirowana. Popkultura japońska
Dorota Szczepaniak
- Japonia i Japończycy w narracjach polskich imigrantów mieszkających w Japonii. Społeczno-kulturowy kontekst integracji [w:] Odkrywając Japonię
Paulina Szczęsna
- Ciało androgyniczne w tańcu buto i popkulturze japońskiej [w:] Cool Japan. Autoprezentacja Japonii w popkulturze
Aleksander Szojer
Rafał Szpak
Doktorant literaturoznawstwa UKW w Bydgoszczy, absolwent filologii rosyjskiej UMK i licencjat filologii polskiej. Tłumacz języka rosyjskiego. Zainteresowania: literatura, studia gender, film, kultura masowa.
Za: portal GlobTra
- Rosja sowiecka z perspektywy japońskiej popkultury. Pierwszy Oddział. Moment prawdy Yoshihary Ashino [w:] Inspirująca i inspirowana. Popkultura japońska
Przemysław Sztafiej
- Fetyszyzacja [w:] Cool Japan. Autoprezentacja Japonii w popkulturze
Marta Szyler
Absolwentka japonistyki i studentka filologii rosyjskiej, lektorka języka japońskiego.
Milena M. Śliwińska
Absolwentka toruńskiej polonistyki oraz informacji naukowej. Bibliotekarka zafascynowana polską kinematografią oraz książkami Antoniego Libery. W ramach doktoratu zajmuje się naukowymi czasopismami z zakresu literatury polskiej. Współredaguje „Katalog Czasopism Kulturalnych”. Interesuje się malarstwem prerafaelitów, teorią kultury popularnej oraz innością w kulturze.
- Gramatyka anime. schemat bajki według Władimira Proppa a anime. na podstawie filmu Narzeczona dla kota [w:] Studio Ghibli. Miejsce filmu animowanego w japońskiej kulturze
Randy Taguchi
Randy Taguchi swoje pierwsze prace zaczęła publikować internecie w 1996 roku i wkrótce jej stronę odwiedzało już blisko 100 000 ludzi. Do chwili obecnej w języku japońskim wydała 14 powieści i 21 esejów. Opierając się na współczesnej psychologii, jak również starożytnych wierzeniach, Taguchi tworzy przejmujące opowieści o żalu, bólu i uzdrowieniu. Jej styl pisania charakteryzuje plastyczność, doskonałe wyczucie tempa i oszczędność słów, co składa się na jakość obrazowania przywodzącą na myśl mangę czy kino.
Jej pierwsza powieść, „Outlet”, która ukazała się w 2000 roku, rozeszła się w Japonii w ponad 800 000 egzemplarzy. Jeszcze w tym samym roku książkę zekranizowano, a w następnym powstała filmowej adaptacji doczekała się jej kontynuacja, zatytułowana „Antenna”.
W 2001 roku powieść „Dekireba Mukatsukazuni Ikitai” zdobyła Nagrodę Literacką Fujin Koron. W 2003 roku nakładem Vertical na rynku ukazało się anglojęzyczne wydanie „Outlet”.
Powieści Taguchi tłumaczone były na liczne języki, m.in. angielski, włoski, chiński i rumuński.
Jej pierwsza powieść, „Outlet”, która ukazała się w 2000 roku, rozeszła się w Japonii w ponad 800 000 egzemplarzy. Jeszcze w tym samym roku książkę zekranizowano, a w następnym powstała filmowej adaptacji doczekała się jej kontynuacja, zatytułowana „Antenna”.
W 2001 roku powieść „Dekireba Mukatsukazuni Ikitai” zdobyła Nagrodę Literacką Fujin Koron. W 2003 roku nakładem Vertical na rynku ukazało się anglojęzyczne wydanie „Outlet”.
Powieści Taguchi tłumaczone były na liczne języki, m.in. angielski, włoski, chiński i rumuński.
Kōtarō Tanaka
Paulina Tomalka
- Kendo jako styl życia [w:] Japoński soft power. Wpływy Japonii na kulturę zachodnią
Ewa Tomporek-Fukuoka
Absolwentka Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Łodzi. Studiowała na Akademii Sztuk Pięknych oraz uzyskała dyplom kulturoznawcy na Uniwersytecie Łódzkim ze specjalizacją teatrologa. Tematem jej pracy był fenomen haragei, oryginalnej, japońskiej techniki komunikacji. Pracowała także w wielu instytucjach związanych ze sztuką i kulturą. Uprawia malarstwo sztalugowe w technice olejnej, a jej ulubionym motywem są ogrody japońskie wyrażające ducha zen. Członek kluby Yakumo-goto, aktorka w teatrze eksperymentalnym Napięcie.
Za: Klub Yakumo-goto
- Fenomen japońskiego haragei na tle zachodnich teorii komunikowania i filozofii dialogu [w:] Spojrzenia. Japonia według Zachodu, Zachód według Japonii
Maciej Tybus
- U brzegów Zipangri. Japonia w oczach Europejczyków w średniowieczu i u progu epoki nowożytnej [w:] Odkrywając Japonię
Akinari Ueda
(1734-1809), urodzony w Osace z matki-prostytuki i nieznanego ojca. Jako dziecko został adoptowany przez bogatego kupca, który zapewnił mu staranne wykształcenie. Ueda zgłębiał japońską i chińską literaturę, w tym poezję; studiował także medycynę. W zawodzie pracował jednak krótko - dość szybko zrezygnował z praktyki lekarskiej i oddał się pisarstwu, stając się jednym z najważniejszych twórców okresu Edo (1603-1868).
Maria Wacławik
- Japońska mniejszość etniczna jako promotor kultury japońskiej w USA i Kanadzie [w:] Japoński soft power. Wpływy Japonii na kulturę zachodnią
David Weiß
- Dekonstrukcja romantycznego obrazu feudalnej przeszłości Japonii: figury trickstera w filmach jidai geki Akiry Kurosawy [w:] Człowieczeństwo bez granic. Wymiary kultury w twórczości Akiry Kurosawy
Marta Wesołowska
- Muzyka do filmów Kurosawy. W hołdzie tradycji [w:] Człowieczeństwo bez granic. Wymiary kultury w twórczości Akiry Kurosawy
Małgorzata Wielgosz
Absolwentka filologii polskiej (specjalność: teatrologia, redaktorsko-medialna, nauczycielska) na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie oraz Szkoły Aktorskiej i Telewizyjnej SPOT w Krakowie, po ukończeniu której uzyskała zawód aktora. W pracy magisterskiej zajmowała się gatunkiem poezji haiku. Miała okazję pracować m.in. z takimi reżyserami jak: Krzysztof Jaworski (pod którego kierunkiem poznała metodę pracy nad rolą Michaiła Czechowa), Tanja Segal, Awiszaj Hadari. W czasie studiów doktoranckich w UMCS prowadziła zajęcia z estetyki japońskiej w literaturze Zachodu, technik aktorskich, warsztatów i praktyk teatralnych, których wynikiem w 2008 roku był spektakl „Zosia Słowik” z elementami zaczerpniętymi z Orientu. Jako dziennikarka współpracowała z tygodnikiem „Moje Miasto Lublin”, „Dziennikiem Wschodnim”, „Kurierem Lubelskim”, ale publikowała również na łamach „Ziemi Lubelskiej” i czasopisma folkowego „Gadki z Chatki”.
- Teatralne rozgrywki między kobiecością a męskością inspirowane japońską rewią Takarazuka [w:] Inspirująca i inspirowana. Popkultura japońska
Ewa Witkowska
- Komiks japoński w Polsce. Historia i kontrowersje
- Yabusame – ślad dawnej Japonii [w:] Odkrywając Japonię
Dariusz Wojciechowski
- Skandal Akiry Kurosawy: świat wartości w kulturze masowej [w:] Człowieczeństwo bez granic. Wymiary kultury w twórczości Akiry Kurosawy
Adrianna Wosińska
Wydawca i tłumacz, od 2008 r. redaktor naczelna magazynu poświęconego kulturze Japonii – „Torii”, autorka licznych tłumaczeń książek związanych z tematyką japońską i nie tylko. Autorka książek "Lalki japońskie dawniej i dziś" oraz "Tradycyjne zabawki japońskie"
- Sen o cywilizacji. Laputa – Podniebny zamek Hayao Miyazakiego [w:] Studio Ghibli. Miejsce filmu animowanego w japońskiej kulturze
- Lalki japońskie w mandze i anime [w:] Cool Japan. Autoprezentacja Japonii w popkulturze
- Popkultura a stosunki japońsko-koreańskie [w:] Inspirująca i inspirowana. Popkultura japońska
- Tradycyjne zabawki japońskie
- Czy zainteresowanie mangą i anime wpływa na stan wiedzy o Japonii i poglądy na jej temat? [w:] Japoński soft power. Wpływy Japonii na kulturę zachodnią
- Odkrywając Japonię [red.]
- Japonia i Japończycy w kinematografii zachodniej [w:] Spojrzenia. Japonia według Zachodu, Zachód według Japonii
- Lalki japońskie. Dawniej i dziś
- Wizerunek kobiety i role żeńskich postaci w filmach Akiry Kurosawy [w:] Człowieczeństwo bez granic. Wymiary kultury w twórczości Akiry Kurosawy
Igor Wysocki
- Zagadnienie prawdy w filmie Rashomon Akiry Kurosawy [w:] Człowieczeństwo bez granic. Wymiary kultury w twórczości Akiry Kurosawy
Olga Yoshida-Mądrowska
Doktor nauk historycznych, absolwentka UMK w Toruniu, członek Polskiego Instytutu Studiów nad Sztuką Świata, plastyk i instruktor samoobrony. Specjalizuje się w japońskim okresie Edo (1603–1868), gatunkach drzeworytu: musha-e i sensō-e oraz japońskiej propagandzie wizualnej. Obecnie mieszka i pracuje w Tokio.
Kyūsaku Yumeno
Kyūsaku Yumeno (własc. Naoki Sugiyama) urodził się w 1889 roku w Fukuoce na Kiusiu. Pod wpływem dziadka już od najwcześniejszych lat interesował się klasycznym teatrem nō; sam też później został instruktorem tej formy scenicznej. Odcisnęła ona piętno na jego twórczości, co widać już w Przeklętym bębenku – utworze, którym zwrócił na siebie uwagę krytyków literackich. Sam Kyūsaku tworzył dzieła przynależne różnym gatunkom – baśnie, utwory fantastyczne, kryminalne, reportaże czy eseje. Zmarł w 1936 roku na wylew.
Joanna Zakrzewska
Absolwentka Japonistyki na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 2015 roku obroniła doktorat na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Pracuje jako wykładowca oraz lektor języka japońskiego w Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych. Naukowo zajmuje się sztuką japońską, artystycznie fascynuje się kaligrafią japońską oraz łacińską. Ma za sobą pięcioletni pobyt w Japonii. Jest mistrzem kaligrafii japońskiej szkoły Seifū w stopniu 1. dana.
- Gaijin w krainie bogów [w:] Odkrywając Japonię
- Prze-myśleć piękno. Estetyka kaligrafii japońskiej
Joanna Zaremba-Penk
- Nausicaä z Doliny Wiatrów Hayao Miyazakiego – manga i anime, dwa arcydzieła [w:] Studio Ghibli. Miejsce filmu animowanego w japońskiej kulturze
- O młodości, miłości i marzeniach w filmie Yoshifumiego Kondō Szept serca [w:] Studio Ghibli. Miejsce filmu animowanego w japońskiej kulturze
- Manga i anime w przestrzeni sztuki [w:] Inspirująca i inspirowana. Popkultura japońska
- Ikonografia mangi. Wpływy tradycji rodzimej i zachodnich twórców na wybranych japońskich artystów mangowych
- Japońska popkultura narzędziem podboju świata [w:] Japoński soft power. Wpływy Japonii na kulturę zachodnią
- Akira Kurosawa poza filmem [w:] Człowieczeństwo bez granic. Wymiary kultury w twórczości Akiry Kurosawy